بیت کوین چیست ؟
بیت کوین که مهم‌ترین ارز دیجیتالی است چیست و چگونه استخراج می‌شود؟
بیت کوین چیست ؟
بیت‌کوین (به انگلیسی: Bitcoin) یک رمزارز و نظام پرداخت جهانی با کارکردهای مشابه پول بی‌پشتوانه است، ولی از نظر حقوقی هیچ کشوری آن را به عنوان پول قانونی به رسمیت نشناخته‌است. از نظر فنی بیت‌کوین نخستین پول دیجیتال غیرمتمرکز است. چرا که بدون بانک مرکزی یا مسئول مرکزی کار می‌کند. این شبکه همتابه‌همتا است و تراکنش‌ها، مستقیماً و بدون واسطه بین کاربران انجام می‌شود. گره‌ها با استفاده از فناوری رمزنگاری (Cryptography)، این تراکنش‌ها را بازبینی کرده و در یک دفتر کل توزیع‌شده همگانی که به آن زنجیره بلوکی گفته می‌شود ضبط می‌کنند. بیت‌کوین را شخص یا گروهی از اشخاص ناشناس تحت نام ساتوشی ناکاموتو اختراع و در سال ۲۰۰۹ به عنوان یک نرم‌افزار متن‌باز عرضه شد.
در چند سال گذشته ارزش بیت‌کوین در بازارهای جهانی از چند صدم دلار آمریکا به چندهزار دلار افزایش یافته‌است.شمار شرکت‌های خدماتی و تاجرانی که بیت‌کوین می‌پذیرند نیز در حال افزایش است.
هیچ‌کس مالک شبکه بیت‌کوین نیست و مانند ایمیل، این کاربران بیت‌کوین هستند که آن را کنترل می‌کنند. کاربردهای بیت‌کوین در هیچ‌کدام از دیگر سیستم‌های پرداخت دیگر یافتنی نیست.
بیت‌کوین بانک مرکزی ندارد.
دیدگاه حقوقی
«پول» بودن، یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیت‌کوین منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت‌ها است. تاکنون هیچ دولتی حتی ژاپن بیت‌کوین را به عنوان پول به رسمیت نشناخته‌است و دولت‌های ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیت‌کوین تأکید دارند. بیت‌کوین در نظام حقوقی ژاپن و آلمان کالایی است که می‌تواند به عنوان ابزار پرداخت استفاده شود.
پدیدآور
هویت پدیدآور بیت‌کوین مشخص نیست. گفته می‌شود «ساتوشی ناکاموتو» مخترع بیت‌کوین است. هویت واقعی او هنوز مجهول است؛ ولی در سال ۲۰۱۶ یک دانشمنداسترالیایی به نام کریگ رایت ادعا کرد که او مخترع بیت‌کوین است. البته بسیاری معتقدند که او یک شخص نیست و بیت‌کوین محصولی از یک گروه برنامه‌نویسی بزرگ است.
مشخصات نخستین بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو در یک فهرستایمیلرمزنگاری شده منتشر شد. ناکاموتو پروژه را به اواخر سال ۲۰۱۰ موکول کرد و در سال ۲۰۱۱ هم ایمیلی از سوی ناکاموتو ارسال شد که می‌گفت او دیگر از بیت‌کوین دست کشیده و به سوی پروژه‌های دیگر متمایل شده‌است.
تا به حال افراد زیادی به عنوان ناکاموتو مطرح شده‌اند که همگی به‌طور رسمی این امر را انکار کرده‌اند. یکی از معروف‌ترین موارد پیرمرد ۶۴ ساله آمریکایی به نام دوریان بود که از سوی هفته‌نامه نیوزویک به عنوان ناکاموتوی اصلی معرفی شد؛ دوریان تمام این گزارش‌ها را انکار کرد و گفت هیچ ارتباطی با بیت‌کوین ندارد. دوریان از نیوزویک به علت زیر و رو شدن زندگیش شکایت کرد.
در دسامبر ۲۰۱۵ در تحقیقات مشترک توسط وایرد و گیزمودو گفته شد که ممکن است کریگ رایتمهندس کامپیوتر و بازرگاناسترالیایی، مخترع واقعی بیت‌کوین باشد. در تاریخ ۲ مه سال ۲۰۱۶ کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است. بی‌بی‌سی طبق مقالات منتشر شده توسط وی، توانسته یک پیام را توسط کلید خصوصی مربوط به نخستین تراکنش بیت‌کوین امضا کند. برخی از اعضای برجسته انجمن بیت‌کوین هم ادعای او را تأیید کردند. رایت دلیل افشای هویت واقعی خود را برای حفاظت از حریم شخصی اطرافیانش بیان کرد.
او بعدها از اعلام مدارک بیشتر برای اثبات ادعای خود انصراف داد. سه روز پس از این که کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است، از انظار عمومی پنهان شد. او در وبلاگ خود اعلام کرد که مدرک دیگری برای اثبات ادعای خود نخواهد آورد. رایت با بیان این که ادعاهای خارق‌العاده اثبات‌های خارق‌العاده می‌طلبند، وعده داده بود که دلایل محکمی برای اثبات ادعای خود خواهد آورد؛ ولی به جای آن، او همهٔ پست‌های پیشین بلاگ خود را پاک کرد و مطلبی با عنوان «متاسفم» نوشت. او در این پست بیان کرد که اندازه‌ای توانمند نیست که بتواند ادعای خود را اثبات کند. هم چنین از اعضای برجسته انجمن بیت‌کوین که از او حمایت کرده بودند عذرخواهی کرد. او نوشت: «امیدوارم اعتبارشان با کار وی خدشه دار نشود». اظهارات عمومی او در نگاه اول ثابت‌کننده به نظر می‌رسیدند؛ ولی بررسی دقیق مدارک او نشان داد امضایی که او به عنوان امضای ساتوشی ارائه داده بود از یک صفحه وِب کپی شده بود. رایت هم‌اکنون ناپدید شده‌است. بدون اینکه تلاش ساده‌ای برای اثبات ادعای خود کند. درحالی که اقدامات ساده‌ای وجود داشت که رایت از راه آن‌ها می‌توانست ثابت کند ناکاموتو است. در این میان، تنها دستاورد رایت این بود که توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
هویت ناشناخته ناکاموتو باعث نگرانی‌هایی می‌شود. از جمله، برداشت نادرست از متن بازبودن بیت‌کوین بر می‌گردد. این که هر توسعه دهنده‌ای می‌تواند کد آن را بازبینی کرده یا تغییراتی در آن ایجاد کرده یا نرم‌افزار بیت‌کوین مخصوص خود را بسازد. امنیت، از ویژگی‌های مهم نرم‌افزار متن باز است.
روش‌های بدست آوردن بیت‌کوین
بیت‌کوین‌ها عموماً از راه فعالیت‌های استخراج (ماینینگ) که همان فرایند پردازش تراکنش‌های بیت‌کوین است، بدست می‌آیند. این روش مستلزم در اختیار داشتن کامپیوترها و سخت‌افزارهای قدرتمندی است.خرید بیت‌کوین از صرافی‌هاهمچنین برخی از وب سایت‌های بخت‌آزمایی، به کاربران خود بیت‌کوین می‌دهند.می‌توان با پذیرفتن بیت‌کوین به عنوان وجه پرداختی در برابر کالا یا خدمات، بیت‌کوین به دست آورد.
نشانی
بیت‌کوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل شماری جُفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به نشانی‌های بیت‌کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان نشانی برای دریافت بیت‌کوین به پرداخت‌کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با شماره ۱ یا ۳ شروع می‌شوند.
ایجاد یک نشانی جدید، عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتایبیت‌کوین است. در واقع هر فرد می‌تواند بیت‌کوین‌های خود را به یک آدرس بیت‌کوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. بیشتر آدرس‌های بیت‌کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، ولی امکان ایجاد آدرس‌های شخصی‌تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت نشانی‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.
شبکه
هر کاربر متصل به شبکه بیت‌کوین، یک گره (node) به‌شمار می‌رود. در شبکه بیت‌کوین هر گره با چند گره دیگر در ارتباط است. برای انتقال وجه، گره فرستنده بیت‌کوین یک درخواست انتقال وجه تولید می‌کند و با کلید شخصی خود آن را امضاء می‌کند. سپس این درخواست را برای تمام گره‌هایی که به آن‌ها متصل است می‌فرستد. این گره‌ها نیز درصورت دریافت این درخواست آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند و به این روش، درخواست در تمام شبکه پخش می‌شود.
اقتصاد
کاربرد همگانی
بر اساس پژوهش‌های دانشگاه کمبریج، در سال ۲۰۱۷ بین ۲٫۹ میلیون و ۵٫۸ میلیون کاربر منحصر به فرد که بسیاری از آن‌ها از بیت‌کوین استفاده می‌کنند یک کیف پول رمز نگاری شده دارند. تعداد کاربران بیت‌کوین به‌طور قابل توجهی از سال ۲۰۱۳، از سه هزار نفر به بیش از یک میلیون رشد کرده‌است.
پذیرش توسط بازرگانان
در سال ۲۰۱۵، تعدادی بازرگانانی که بیت‌کوین را پذیرفته‌اند به بیش از صدهزار نفر رسید. کارمزد کارت‌های اعتباری بین دو تا سه درصد و کارمزد بیت‌کوین بین صفر تا دو درصد است. در اواخر سال ۲۰۱۳ دانشگاه نیکوزیا به عنوان نخستین دانشگاه، بیت‌کوین را پذیرفت و شروع به ارائه یک برنامه تحصیلی در مطالعه ارز رمزها کرد.
ارائه‌دهندگان خدمات پرداخت
بازرگانان پذیرنده بیت‌کوین، از خدمات پرداخت ارائه دهندگان بیت‌کوین مانند BitPay یا Coinbase استفاده می‌کنند. هنگامی که یک مشتری در بیت‌کوین پرداخت می‌کند، ارائه‌دهنده سرویس، بیت‌کوین را از طرف فروشنده می‌پذیرد، به‌طور مستقیم آن را تبدیل، و مقدار به دست آمده را با کارمزدی کمتر از یک درصد به حساب بانکی فروشنده می‌فرستد.
موسسات مالی
شرکت‌های بیت‌کوین همواره با بازکردن حساب در بانک‌های سنتی، مشکل داشته‌اند. در سال ۲۰۱۴ بانک اچ‌اس‌بی‌سی سرویس دهی به صندوق‌های تأمینی با لینک به بیت‌کوین را رد کرد. در همین سال، بانک مرکزی استرالیا حساب‌های وابسته به کسب و کار با بیت‌کوین را بست. به‌طور کلی بانک‌های استرالیا به بستن حساب کاربرانی که از کسب و کارهای ارزی دارند، شُهره‌اند. با این حال، بانک‌های استرالیا فناوری بلاک‌چِین که اساس آن بیت‌کوین است را پذیرفته‌اند. در گزارشی در سال ۲۰۱۳، بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) بیت‌کوین را به عنوان ابزار عمده پرداخت برای تجارت الکترونیک و یک رقیب جدی برای ارائه دهندگان انتقال پول سنتی پذیرفت." در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، نخستین بانک که بدون کارمزد، سپرده‌ها را تبدیل به بیت‌کوین می‌کند، در بوستون باز شد.
به عنوان سرمایه‌گذاری
بسیاری از مردم جهان، برای حفظ ارزش دارایی خود، بیت‌کوین می‌خرند یا از آن برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۴ نخستین صندوق بیت‌کوین درنیوجرسی تنظیم و توسط کمیسیون خدمات مالی نیوجرسی تأیید شد. در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، بانک مرکزی اروپا و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی هشدار دادند که سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین ریسک است. فوربس بیت‌کوین را بهترین سرمایه‌گذاری سال ۲۰۱۳ نام‌گذاری کرد. در سال ۲۰۱۴، بلومبرگ بیت‌کوین را یکی از بدترین سرمایه‌گذاری‌های سال نامید با این حال در سال ۲۰۱۵، بیت‌کوین در صدر جدول ارز بلومبرگ قرار گرفت. به گزارش بلومبرگ، در سال ۲۰۱۳ حدود ۲۵۰ کیف پول بیت‌کوین با بیش از یک میلیون دلار بیت‌کوین وجود داشت. تعداد میلیونرهای بیت‌کوین نامشخص است زیرا هر فرد می‌تواند بیش از یک کیف پول داشته باشد.
مشکلات
فناوری قدیمی
از مهم‌ترین مشکلات امروزه بیت‌کوین می‌توان به قدیمی بودن فناوری آن است. این قدیمی بودن باعث شده تا گروه‌هایی با ایجاد هارد فورک مانند بیت‌کوین کش و بیت‌کوین گلد سعی در جبران این عقب ماندگی و حتی تلاش برای جایگزین کردن بیت‌کوین داشته باشند. از جمله این مشکلات می‌توان به طولانی بودن مدت زمان تأیید تراکنش‌ها (۱۰ دقیقه) و کارمزدهای (Fee) بعضاً گران و گاهی ترسناک بیت‌کوین اشاره کرد.
مصرف انرژی بالا
مصرف بالای انرژی توسط شبکه بیت‌کوین همواره یکی از موارد انتقاد به بیت‌کوین بوده‌است. بر اساس گزارش نشریه دیجی‌کونومیست، میزان تخمینی برق مصرف شده در دنیا توسط شبکه بیت‌کوین برابر با ۳۰/۱۴ تراوات ساعت، برابر با میانگین برق مصرفیایرلند است.
گرمایش زمین
با توجه به اینکه بیت کوین با مصرف میزان بسیار بالای انرژی برق تولید شده و دستگاه‌های ماینینگ میزان بسیار بالایی گرما تولید می‌کنند پیش‌بینی شده‌است که تا سال ۲۰۳۳ میلادی دمای زمین را ۲ درجه گرمتر کند شایان ذکر است در این تحقیق و تحلیل میزان گرمای تولید شده توسط ژنراتورهای مولد برق که معمولاً با سوزاندن سوختهای فسیلی انرژی تولید می‌کنند لحاظ نشده‌است.
در ایران
بانک مرکزی
در اردیبهشت ۱۳۹۷ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که به‌کارگیری بیت کوین و ارزهای مجازی دیگر در تمام مراکز پولی و مالی ممنوع است.
دیدگاه شرعی
سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلیدشیعیان استفاده از بیت‌کوین را به مفسده اقتصادی نداشتن و خلاف قانون نبودن، مشروط کرده‌است.
دور زدن تحریم‌ها
مطابق گزارش نیویورک تایمز جمهوری اسلامی در پی گسترش استخراج بیت کوین برای دور زدن تحریم‌های مالی ایالات متحده علیه خود بوده. از آنجایی که ردیابی معاملات و انتقالات در این ارز دیجیتالی کار آسانی نیست نقل و انتقالات بین‌المللی - مالی جمهوری اسلامی راحت تر در این بستر اتفاق می‌افتد. همچنین تصاویری از یک مرکز استخراج بیت کوین در تهران منتشر شد که ظاهراً توسط یک سرمایه گزار جوان اروپایی تأسیس شده. مطابق گزارش‌ها بسیاری از سرمایه گزاران این ارز در -روسیه، اروپا و آسیا- تصمیمات احتمالی ای را برای انتقال استخراج این ارز به ایران را در دستور کار داشتند. از دلایل عمده این مسئله ارزانی قیمت برق در ایران ارزیابی شده بود. هر کیلووات ساعت برق در ایران شِش دهم یک سنت – هر دلار آمریکا ۱۰۰ سنت - (تا بهمن ماه ۱۳۹۷)در حالی که قیمت همین میزان برق در ایالات متحده آمریکا ۱۲ سنت و در کشوری مثل آلمان ۳۵ سنت بوده.
منبع : ویکیپدیا